(357) ucieczka z 1080...

Jak słusznie przewidziałam, Molenbek 1080 osiągnął już sławę i niesławę w innym wymiarze, o którym nie śniło się filologom - wiedzą o nim nawet u matuś i ojców w Łapach! Naprawdę, jak bumcykcyk, skończył się Anderlecht, skończyły się Midy, nawet Sanżil się skończył. Wszyscy molenbekują, aż miło. Chyba ceny nieruchomości pójdą tam w górę.

A znam takich, co praktycznie tam właśnie mieszkali, choć chyba Bruksenię tysiąca mieli w kocie pocztowym -  i loft swój niebacznie za wcześnie sprzedali - rymuje mi tu pod nosem Ana Martin. Pewnie sobie plują teraz w gębę. Dobrze, że na inną półkulę wyjechali, to i daleko od informacji.
Bezpieczniej może za to? 
Jakie bezpiecznie, Ana, tam to oni codziennie są oblężeni - w zamykanym osiedlu bogaczy. To ja już tu wolę, raz na jakiś czas pocierpieć w zamknięciu.
Jaka półkula? nie łapię.
Globu ziemskiego. Świata. Ta para wyjechała z Molenbeku prawie że daleko daleko hen hen. I dobrze im tam chyba.
Teraz szczególnie, lato idzie. Ach, pojechać by się chciało już teraz, a tak to rok trza czekać.
Szybko minie, jak wszystko, filolo...coś tam Ana.
No ale kto to mógł przewidzieć, toż to się naprawdę najtęższym filologom właśnie nie śniło, ani politykom pewnie też nijak, pocieszam ją. Że Molenbek będzie trząsł mediami, a że Bruksenią - to na pewno

Filozofom, Ksenia, filozofom.

Nieważne. Nikt nie przypuszczał, bo jakbyśmy wiedzieli, że Samel jeden z drugim tak dzielnicę rozsławi w niesławie - już dawno byśmy tam mieli willę, rezydencję, apartament lub przynajmniej kawalerkę lub kota. Studenckiego, nie z futra. I kota pocztowego odpowiedniego. 
1080. Najbardziej znany kot świata. 
Bo wojna sobie, a pieniądze sobie - twierdzi Ana.